گودبرداری و پی كن

گودبرداری و پی كن

زمینها رابر حسب مورد می توان بر حسب نوع (اندازه) مصالح متشكله، برحسب وضعیت طبیعی، و یا برحسب میزان نشست و قابلیت تراكم طبقه بندی نمود

گودبرداری و پی كن

طبقه بندی زمینها

زمینها رابر حسب مورد می توان بر حسب نوع (اندازه) مصالح متشكله، برحسب وضعیت طبیعی، و یا برحسب میزان نشست و قابلیت تراكم طبقه بندی نمود.

الف). طبقه بندی زمینها بر حسب نوع مصالح متشكله

مصالح تشكیل دهندة انواع زمینها، به غیر از زمینهای سنگی، عبارتند از شن، ماسه، سیلت، رس و مواد آلی یا ارگانیكی حاصله از گیاهان.

ب) طبقه بندی زمینها بر حسب وضعیت طبیعی

زمینها را بر حسب وضعیت طبیعی به دو دسته زمینهای خاكریزی شده یا مصنوعی و زمینهای طبیعی تقسیم می كنند.

ج) طبقه بندی زمینها بر حسب میزان نشست

زمینهای غیر قابل تراكم

زمینهای با قابلیت تراكم كم

زمینهائی با قابلیت تراكم زیاد

تعیین مقاومت مجاز زمین

تعیین ابعاد پی به میزان زیاد بستگی به قابلیت زمین برای تحمل فشار دارد. لذا تعیین مقاومت مجاز زمین از اهمیت ویژه ای برخوردار است. زمینهائی كه قبلاً در آنها ساختمان و یا سازه ای ساخته شده است و وضعیت آنها مشخص است ممكن است احتیاج به آزمایشهای مجدد نداشته باشد.

موضوع تعیین مقاومت و سایر مشخصات زمین در مواقعی كه زمین ناشناخته بوده و ساختمان و پروژه ایكه قرار است برروی آن ساخته شود بزرگ و قابل اهمیت باشد بسیار حائز اهمیت است.

پیاده كردن نقشه

پیاده كردن نقشه روی زمین قبل از گودبرداری و یا هر نوع عملیات اجرائی بجز برداشتن خاكهای سطحی و گیاهی و كندن بوته ها، غالباً به عمق 15 تا 25 سانتیمتر، صورت می گیرد. برای پیاده كردن نقشه روی زمین دو مشخصه بر و كف باید معین باشد.

روشهای گودبرداری و پی كنی

الف) گودبرداری در زمینهای خوب و خشك

ب) گودبرداری در زمینهای خشك نسبتاً سست

ج) گودبرداری در زمینهای سست و خشك

گودبرداری وسیع و عمیق

در مواقعی كه پی ها نزدیك بهم بوده و در عمق نسبتاً زیادی باید ساخته شوند و یا در مواقعی كه ساختمان دارای زیرزمین بوده و طبعاً پی ها پائین تر از كف تمام شده آن باید بنا شوند و زمین سست و ریزشی باشد، گودبرداری به یكی از طرق ترانشه محیطی، تیرهای شیب دار، فرازبندی، و دیوارهای پرده ای انجام می گیرد.

روش ترانشه محیطی

در این روش قبلاً ترانشه ای در پیرامون محل مورد نظر، نظیر زیرزمین كه قرار است گودبرداری شود حفر می كنند. عرض ترانشه باید برای استقرار چوب بست، ساختن دیوار حائل و فضای لازم بریا كارگران به اندازة كافی در نظر گرفته شود. ترانشه را به یكی از طرقی كه قبلاً گفته شد حفر كرده و كف آنرا به ضخامت 5 تا 10 سانتیمتر با بتن مگر پوشانده بصورت كاملاً افقی درمی آورند تا سطح مناسبی برای پی سازی و ساختن دیوار زیرزمین بوجود می آید. موقعی كه دیوار اطراف كامل شد قسمت میانی را حفر كرده و خاكهای حاصله را خارج می كنند سپس كف سازی را انجام می دهند.

روش تیرهای مایل

از این روش در مواقعی استفاده می كنند كه امكان حفر محل در پشت خط محیطی، بدون نیاز به چوب بست، میسر باشد و لذا اینكار فقط در مواردی كه زمین به اندازة كافی مقاوم باشد امكانپذیر خواهد بود. پس از حفاری دامنه دیوارهای گودبرداری را صاف كرده و برای جلوگیری از ریزش احتمالی زمین آنرا چوب بست می كنند. دیوار حائل بتدریج و به دفعات ساخته می شود و چوب بست را به سمت بالا انتقال می دهند.

روش سدهای جعبه ای

این روش با استفاده از صندوقچه هائی كه معمولاً از طریق قفل و بست كردن صفحات فلزی به یكدیگر و آب بندی كردن آنها ساخته می شوند صورت می گیرد. هرگونه نفوذ مختصر آب به داخل صندوقچه ها به وسیلة پمپ خارج می شود.

روش دیوارهای پرده ای

در این روش یك دیوار نسبتاً نازك بتنی در اطراف محل گودبرداری برای جلوگیری از ریزش خاك و قبل از گودبرداری می سازند. این روش مواقعی كه محل گودبرداری نزدیك جریان آبی نظیر رودخانه واقع شده باشد و خطر نفوذ آب و ریزش زمین تواماً وجود داشته باشد نیز بكار می رود.

زه كشی افقی

زه كشی از طریق قرار دادن لوله های PVC به قطر 10 سانتیمتر، كه با فیلتر نایلونی افقی برای جلوگیری از ورود ذرات دانه های خاك، مجهزند و استفاده از پمپ برای خارج كردن آبهای سطحی صورت می گیرد.

پی

كلیه سازه هائی نظیر سدها، ساختمانها و پلها كه بر روی زمین قرار می گیرند دارای دو قسمت‌اند تحتانی یا پی. پی در حقیقت رابط بین سازه اصلی و زمین بوده و وظیفه اصلی آن انتقال وزن سازه اصلی آن انتقال وزن سازه اصلی و بارهای وارده بر آن به اضافة وزن خود به زمین است. پی را نمی توان مجزا از زمینی كه سازه پی برروی آن قرار می گیرد بحساب آورد، بهمین علت است كه خرابی پی ناشی از نشست و یا حركت زمین را معمولاً به خرابی و یا عدم استقامت پی به حساب می آورند.

انواع پی

پی ها را می توان بطور كلی به سه گروه پی های گسترده، پی های شمعی و پیرها تقسیم كرد.

پی های گسترده:

ساده ترین و معمولترین انواع پی ها، پی های گسترده اند. نوع پی معمولاً شامل تاوه ای است از بتن مسلح به شكل مربع یا مربع مستطیل كه وظیفه انتقال و توزیع بارهای وارده از ساختمان به زمین را بعهده دارد.

سطح پی باید به اندازه ای باشد كه فشار وارده بر زمین بستر پی از مقاومت مجاز زمین تجاوز ننماید.

وضعیت مطلوب پی موقعی است كه به شكل مربع ساخته شده و ستون درست در مركز آن قرار داشته باشد.

پی های منفرد

پی های منفرد به پی هائی گفته می شود كه بصورت مجزا و مستقل بار وارده از یك ستون یا دیوار را تحمل كرده به زمین منتقل سازد.

پی های گسترده مركب

پی های گسترده مركب به پی هائی اطلاق می شود كه بارهای وارده از یك دیوار با یك یا چند ستون و یا بارهای وارده از چند ستون را تحمل می كند.

پی های شناور

پی شناور نوعی پی تركیبی گسترده است كه وزن خاك حاصله از گودبرداری محل آن تقریباً برابر وزن سازه ایست كه ایجاد می شود. لذا، از لحاظ تئوری، ایجاد سازه هیچگونه تغییری در میزان بار وارده روی زمین را باعث نمی شود و بنابراین نشستی ایجاد نخواهد شد.

پی های شمعی

شمع چیزی جز یك ستون مستقر شده در زمین، برای تحمل بارهای وارده از طرف سازه و انتقال آن به لایه های مقاوم تر زمین، كه در عمق زیاد قرار دارند، نیست. استفاده از شمع از صدها سال قبل، گرچه در پاره ای موارد بصورت ابتدائی، رایج بوده است.

انوع شمع ها

شمعها را ممكن است از لحاظ نوع جنس آنها و یا بر اساس نحوه انتقال بار به زمین و یا روش ساخت دسته بندی كرد.

از لحاظ جنس شمعها را به شمعهای چوبی، بتنی و فلزی تقسیم می كنند. از لحاظ نحوه انتقال بار به زمین شمعها به شمعهای انتها مقاومتی و شمعهای اصطكاكی تقسیم بندی می شوند و بالاخره از لحاظ روش ساخت شمعها را می توان به شمعهای پیش ساخته و ساخته شده در محل تقسیم كرد.

پی سازی روی شمع

بجز موارد ساده، نظیر ساختمانهای مسكونی و یا در مواقعی كه قطر شمعها فوق العاده زیاد است، در كلیه موارد قبل از پی سازی روی شمع باید شمع ها را بطریقی بصورت گروهی بهم اتصال داد. این كار معمولاً از طریق كلاهك بتنی مسلح برروی شمعها صورت می گیرد. انتهای شمع ها باید از تراز زمین در حدود 50 سانتیمتر (اگر در آب قرار داشته باشد) و در حدود 15 سانتیمتر، در مورد زمینهای خشك، بالاتر قرار گیرد.

پایه ستونها

پایه ستونها را معمولاً در مواقعی كه پی در عمق قرار گرفته و قسمتی از ستون اجباراً باید پایین تر زمین طبیعی، و در داخل زمین قرار گیرد ساخته و مورد استفاده قرار می گیرند.

دیوارها

سهم مهمی از هر ساختمان را دیوارها تشكیل می دهند. دیوارها كه بر حسب مورد ممكن است از سنگ، آجر، بتن و یا چوب ساخته شوند به منظورهای مختلف نظیر تحمل و انتقال بار، جلوگیری از نفوذ عوامل جوی، جلوگیری از انتقال حرارت و یا صوت، تقسیم فضاهای داخلی و یا نگهداری شیروانیهای خاكریز و خاكبرداری، ساخته و بكار گرفته میشوند. یك دیوار ممكن است یك یا چند وظیفه را تواماً انجام دهد. برحسب آنكه دیوار به چه منظوری ساخته شده و یا در چه محلی قرار گیرد به اسامی مختلف نامیده می شود. دیواری كه مستقیماً با فضای خارج ارتباط داشته باشد دیوار خارجی یا جبهه، دیواری كه به منظور تقسیم فضاهای داخلی ساخته میشود دیوار تقسیم و دیواری كه برای نگهداری شیروانیهای خاكریز و خاكبرداری ساخته می شود دیوار حائل یا ضامن نامیده می شود.

دیوارها را بر حسب نوع مصالحی كه برای ساختن آنها مصرف شده است نیز نامگذاری میكنند، نظیر دیوارهای آجری، دیوارهای بتنی، دیوارهای سنگی و ...

نوع فایل: word

سایز:46.9 KB 

تعداد صفحه:68 

برچسب ها : گودبرداری و پی كن , گودبرداری و پی كن , گودبرداری , پی كن , طبقه بندی زمینها , پیاده كردن نقشه , ترانشه محیطی , تیرهای مایل , سدهای جعبه ای , دیوارهای پرده ای , زه كشی افقی , پی های گسترده , پی های منفرد , انواع پی , انوع شمع ها , تحقیق , جزوه , مقاله , پایان نامه , پروژه , دانلود تحقیق , دانلود جزوه , دانلود مقاله , دانلود پایان نامه